Drzewo Życia Kürzlich

Stanowczo zbyt długo stali w miejscu. Gdy oni tak tutaj sobie dumali to zapewne zwierzęta mogłyby już zaatakować inne miejsce. Informacje Zodalu były dla smoka ważne. - Polecę do tej wioski i sprawdzę co z nią. W jakim kierunku mam lecieć? - rzekł żwawo, bo chciał już działać. - I ktoś tu powinien jednak zostać, to Drzewo Życia, trzeba je chronić. - odparł do reszty Strażników. Gdy otrzymał informacje gdzie znajduje się wioska to poleciał do niej aby sprawdzić czy nie została także zaatakowana.

Miał podobne zdanie o działaniu jak Opium - choć z całą pewnością były tego inne powody niż te, które kierowały Strażnikiem Natury. Już otwierał pysk, by powiedzieć, że też leci, ale ostatecznie przypomniało mu się, że nie skończył oględzin:
- Proszę bardzo. Ja się jeszcze rozejrzę. - Po czym odwrócił się swym wielkim czarnym zadkiem do reszty i ruszył na oględziny ruin... jak i samego Drzewa Życia, z nadzieją, że tym razem coś znajdzie.
Choć pewnie gdy skończy, to i tak będzie chciał wybrać się za zielonym smokiem. Albo gdziekolwiek indziej, na dobrą sprawę - nie lubił tkwić w miejscu. I chciał mieć to już z głowy.

Pseudosmok obejrzał się z niepokojem na Opium, jednak wskazał mu łapą kierunek.
- Prosto na wschód. Dotrzesz bez problemu - wyjąkał, przedstawiając całym sobą, iż raczej nie chce się wybierać razem ze Strażnikiem.

Danei
Twoja intuicja, do tej pory niewszczynająca alarmu, teraz ostrzegła Cię, że aura magiczna zaczyna niespodziewanie się zmieniać. Całkiem jakby znikąd pojawiła się tu silnie emanująca czarami istota - lub też kilka stworzeń nasiąkniętych mniej silną magią. Nie dostrzegałaś żadnego stworzenia w okolicy, tym bardziej jednak powinno Was to zaniepokoić. Czyżby to był tajemniczy prześladowca Elfów?

Nagła zmiana w powietrzu sprawiła, że kocica znieruchomiała, a jej spojrzenie nagle nabrało nieobecnego wyrazu.
- Shhhh! - sykneła. - Coś nie tak... Skryj się gdzieś w bezpiecznym miejscu, byle szybko - rzuciła szeptem w stronę Zodalu i niecierpliwie rozejrzała się za Beliarem, który znów zniknął pomiędzy zabudowaniami.
Tu, gdzie była, widok dość mocno ograniczały zabudowania.
Cały czas mając oko na Pseudosmoka, oderwała się lekko od ziemi i wolno poszybowała w górę, lecz nie wyżej niż najwyższy z dachów. Dopiero tam, skrywszy się w półmroku rozejrzała się po okolicy, wytężając całą swoją intuicję. Wiedziała, że zaskoczenie to jeden z najtrudniejszych czynników do przełamania w walce.
Większość uwagi skupiła na wykryciu źródła magii, którą nagle nasiąkła aura. Musiała też znaleźć i ostrzec Beliara i - w jakiś sposób - Opium, który odleciał w kierunku wskazanym przez ich przewodnika. Choć miała nadzieję, że towarzyszy także zdążyły już ostrzec ich własne zmysły.
Nie mogła także pozwolić, aby Zodalu spotkała krzywda...

Miał już odlatywać z tego miejsca, kiedy to Daenei wyczuła coś niepokojącego. Uznał więc, że jednak lepiej będzie jak tu zostanie, może zaraz rozpocznie się atak? - My też powinniśmy się gdzieś skryć, nie możemy być na pierwszej linii. - skomentował, oglądając się za czarnym smokiem. Opium nie był aż tak ciekawski by wciskać swój wielki nos w nie swoje sprawy, zresztą do Elfów podchodził bardzo ostrożnie ze względu na przeszłość. Wolał nie wałęsać się pomiędzy ich domostwami, czy raczej ich gruzami.

Przechadzał się i rozglądał, aż w końcu pokręcił łbem i westchnął... w myślach. Zawrócił i... czyżby dostrzegł jakieś poruszenie? Rozglądanie się i... nie dostrzegł Daenei. Ruszył w stronę Opium, posyłając mu pytające spojrzenie... ale w pewnym momencie przystanął nagle, napinając mięśnie i rozglądając się uważnie dookoła.
Co prawda nie mógł usłyszeć wcześniejszych słów z takiej odległości - czy raczej ich w pełni zrozumieć - ale lepiej było pozostać czujnym.
Choć zawsze tamta dwójka mogła po prostu zacząć wcielać jakiś plan w życie i dlatego kotka zniknęła. Tylko... jaki?
Zmrużył ślepia i sam także postanowił skupić swój Szósty Zmysł. Był bardziej typem wojownika, dlatego jego zdolność wyczuwania aur i magii była poniżej przeciętnej, ale zawsze warto było spróbować. Może przy okazji udałoby mu się także zlokalizować Daenei.

Zodalu skwapliwie przystąpił do czynu, robiąc w tył zwrot zaskakująco szybko, jak na tak maleńką istotę. Trudno mu się dziwić, patrząc po zniszczeniach, jakich tajemnicze potwory dokonały w innej wiosce. Błyskawicznie skrył się za jednym z rosnących w pobliżu drzew.
Co tymczasem działo się z poszczególnymi Strażnikami?

Opium, wyruszając w stronę wioski zapewne wiedziałeś, w co się pakujesz. Więcej, wiedziałeś to już w chwili, gdy zdecydowałeś się pomóc Zodalu. Czy jednak byłeś zaskoczony, gdy w chwili lotu ujrzałeś gdzieś pod sobą grupę stworzeń podążając w stronę miejsca, do którego zdążałeś? Nawet jeśli tak, to czy warto teraz zniżyć lot, by przyjrzeć się im dokładniej, czy raczej zasuwać do wioski? To już Twój wybór...

Beliarze, wyczuliłeś swój szósty zmysł nie na darmo. Nawet jeżeli nie byłeś w te klocki najlepszy, gdzieś na granicy świadomości zamajaczyła Ci grupa stworzeń emanujących magiczną energią. Nie mogłeś jednak wyczytać, ile ich konkretnie było, ani też czym właściwie były. Znajdowały się dosyć daleko od Ciebie, ale mógłbyś unieść się w powietrze i spróbować spojrzeć na sprawę z szerszej perspektywy.

Ty, Daenei, wzbijając się w powietrze, przez chwilę nie mogłaś dostrzec żadnych symptomów czegokolwiek niepokojącego. Twój szósty zmysł szalał jednak, gdy zwracałaś się w stronę, w którą udał się Opium...i ostatecznie, ujrzałaś to, przed czym ostrzegała Cię intuicja. Grupa stworzeń, niezbyt widocznych z tej odległości, jednak zbliżająca się do wioski, o której wspominał Zodalu.

I co dalej, Strażnicy? Wszystko zależy od Was...


Następny post: w weekend
Edit (8.06): Póki cała akcja to rozmowa + lot za stadem nie będę popędzać. Zakładamy, że Strażnicy po prostu za nimi lecą.

Dae zazwyczaj nie miała problemu z podejmowaniem szybkich decyzji. Nawet jeśli miałyby ją wiele kosztować. Zauważywszy w oddali kłębiącą się masę, z której emanowała mroczna energia, błyskawicznie odszukała wzrokiem Beliara i śmigneła w jego stronę.
- Są! - rzuciła, zanim jeszcze znalazła się dostatecznie blisko. Bursztynowe oczy pałały dziwną ekscytacją. W końcu nie codziennie zdarzało się, aby to natura stwarzała zagrożenie. Chociaż nie była pewna, czy te stwory faktycznie pochodzą z natury...
- Więcej szans nie dostaniemy. Być może to szaleństwo, ale gdyby udało się schwytać jednego z nich... Ruszmy się! Jeśli chcemy coś zdziałać, musimy je zobaczyć na własne oczy!
Dotknęła łapami ziemi tylko po to, aby odbić się w drugą stronę. Odwróciła się jeszcze, aby zobaczyć reakcje smoka.

// Teoretycznie moja postać została na miejscu, nie decydując się na lot, ale niech będzie

Zobaczył coś na dole, trudno jednak było mu z tej wysokości stwierdzić co to dokładnie jest. Niemniej niepewnie zaczął obniżać lot, chcąc się upewnić czy jest to właśnie to czego szukali. Najgorsze było to, że zmierzały one do tej drugiej wioski. Trzeba było poinformować resztę więc szybko zawrócił, krzycząc z oddali. tam są, chcą zaatakować kolejną wioskę! - miał nadzieję, że szybko zareagują na jego krzyki, bo nie chciał tracić czasu.

Beliar poruszył delikatnie uszami - czyli coś mieli. Już rozkładał skrzydła, by wzbić się w powietrze i wybrać w stronę źródła magii? Aur? Jakoś niezbyt przejmował się tym, jak nazwałyby to istoty bardziej zaprawione w magii. Może nie było między tym żadnej różnicy.
W każdym razie Daenei znalazła się tuż obok niego chwilę później. Skinął pyskiem.
- Jasne. Możemy spróbować wypatrzyć jakieś słabe ogniwo. - zaproponował i wzbił się w powietrze za kocicą. "Słabe ogniwo" mogłoby być łatwiejsze do schwytania, ale z drugiej strony... jeśli zobaczą jakiegoś bardziej charakterystycznego osobnika, to może on będzie lepszym wyborem... hm, ale nie było po co gdybać przed ujrzeniem tamtych istot!
Poleciał wraz z Daenei w stronę...
"Czyli jednak mają na celowniku kolejną wioskę"

Daenei leciała normalnym tempem. Nie było sensu nadwyrężać sił. Kiedy wraz z Beliarem znaleźli się blisko Opium, odezwała się:
- Druga wioska powinna znajdować się niedaleko, prawda? Lepiej nie rzucajmy się w oczy. Nie wiemy, jak wyczulone zmysły mają te stworzenia. Opium, - zwróciła się do smoka, - czy zgodzisz się z nami, że dobrze byłoby schwytać jednego z tych stworów? Najlepiej żywcem? - Uśmiechnęła się szeroko. - Gdyby udało nam się poznać naturę tych stworów... Trzeba ustalić ich pochodzenie i, jeśli to możliwe, dowiedzieć się, gdzie znikają. Czy konieczna jest likwidacja, czy też można po prostu nauczyć się je kontrolować. Ale, co najważniejsze... Musimy się dowiedzieć, kto za tym stoi.
Wlepiła wzrok w dal, skąd docierała potężna aura. Przez cały czas usiłowała dojść, czy ma ona znajome nuty, czy też jest kompletnie obca. Magia Elfów? Czarna magia? Nekromancja? Przeszedł ją dreszcz... Nie była mistrzem w odczytywaniu aur, lecz wysilała swe zmysły jak tylko mogła.
- Potrzebujemy planu. Musimy ustalić, czy reagują na moce zniszczenia. - Spojrzała znacząco na Beliara. Może uda się je rozproszyć. Opium... Czy masz możliwość nawiązania kontaktu i porozumiewania się ze stworzeniami? Myślę, że na początek powinniśmy być jak najmniej inwazyjni, dopóki nie dowiemy się więcej.