Fabuła i Opis Świata

Dawno, dawno temu istniała sobie kraina zwana Elebor. Była przepiękna, stosunkowo spokojna i wypełniona magią. Zamieszkiwały ją liczne nadprzyrodzone stworzenia. Istniała także Rada Równowagi, uważana za bogów i opiekunów tego świata. To ona stworzyła Domeny, którym służyły Smoki i Gryfy. Były również państwa, były waśnie, ale nigdy nie miały one wpływu na równowagę. Raz wygrywali jedni, raz drudzy, ale zwykli mieszkańcy żyli swoim rytmem i niezbyt przejmowali się tym kto aktualnie rządził na ich terenach. Wszak każdemu władcy zależało na dobrobycie, dlatego każdy starał się rządzić sprawiedliwie.

A jednak nie każdy. Jeden był szczególny, wyróżniał się - Hathian Xijonat. Był to Człowiek, wyjątkowo rządny potęgi, której nie miał - bo był tylko człowiekiem, rasą, która jako jedyna ze wszystkich nie posiadała żadnych nadnaturalnych zdolności. Wiedziony zazdrością szukał sposobu aby udowodnić wszystkim, że to właśnie Ludzie są tymi, którzy powinni rządzić innymi rasami - nawet pomimo swej niemagicznej natury.

Poświęcił on wiele lat na studiowaniu pradawnych ksiąg, które znajdywał w różnych zakątkach świata - wiele z nich zawierało wiedzę tajemną, zakazaną. Wyczytał w tych księgach o istotach z innego wymiaru, potężnych jak Rada Równowagi i rządnych władzy podobnie jak Ludzie. Chciał więc zawrzeć z nimi sojusz, one miały potężne moce, a Ludzie - liczebność i przebiegłość. Poprzez przeklęty rytuał skontaktował się z demonicznym wysłannikiem, który przyjął jego propozycje. Został jednak postawiony warunek - aby Demony mogły dostać się do Elebor, potrzebny był portal.

Ludzie pod dowództwem swego zwierzchnika zaczęli budować ogromny portal w ukryciu przed innymi rasami. Budowa go zajęła lata, a inne rasy poprzez szpiegów dowiedziały się o niecnych planach ludzkiego władcy. Rozpoczęła się krucjata przeciwko im w celu zatrzymania budowy. Ludzie jednak byli przygotowani na tę ewentualność i przygotowali zawczasu liczne pułapki aby znacząco opóźnić natarcie wrogów. Budowa portalu została przyśpieszona, ale nadal odbywała się zbyt wolno.

Hathian nie miał już więcej czasu i rozpoczął rytuał otwierania portalu przedwcześnie, zanim ten został w pełni ukończony. Ku zaskoczeniu samego siebie próba ta powiodła się i portal się otwarł, jednakże to co wynurzyło się z jego wnętrza nie było tym czego się spodziewał... Straszliwe abominacje wkroczyły do Elebor i zostawiały za sobą jedynie zniszczenie. Oczywiście ich ofiarami padali także ludzie, gdyż monstra nie miały zamiaru się im podporządkowywać i dopełnić swojej części umowy. Zirytowany tym faktem Hathian zdecydował się więc portal zamknąć, poprzez zniszczenie budowli go podtrzymującej. Nie zdołał tego jednak dokonać bo jeden z Demonów dopadł go i brutalnie rozszarpał na strzępy.

Budowla jednak i tak sama nie wytrzymała i zaczęła rozpadać się. Portal stał się niestabilny aż ostatecznie rozerwał się, wyzwalając ogromną energię mrocznej magii, która przeszyła całą krainę. Jej moc była tak wielka, że zaburzyła strukturę czasoprzestrzenną. Dalsze następstwa były katastrofalne - planeta Eleboru rozpadła się, a jej fragmenty - wraz z kontynentami, odleciały w kosmiczną otchłań. Ku zdziwieniu wszystkich jednak to nie był koniec świata - część życia zdołała przetrwać na dryfujących fragmentach lądu.

Rada Równowagi była zdruzgotana tymi wydarzeniami, dlatego zdecydowała się działać. Powołała ona do życia Duchy Natury - Treupusy (Wilki), Felinkadi (Koty) i Kiriny (Roślinożercy) aby wsparły one Smoki i Gryfy w walce o równowagę pomiędzy Domenami.

Minęło właśnie 500 lat od czasów Roztrzaskania. Sytuacja nieco się ustabilizowała zarówno wśród cywilizacji, które przetrwały, jak i wśród magicznych istot. Smoki, Gryfy i Duchy Natury podzieliły się na stabilne Domeny, które cały czas ze sobą konkurują - ale czy właśnie ta ciągła walka nie jest równowagą? Tymczasem sama Rada nadal duma nad tym jak przywrócić ten świat do normalności...

Inspiracją do fabuły były wydarzenia z uniwersum Warcrafta.




Wyginęło sporo zwierząt, roślin, ale także i ras rozumnych, jednakże wpływ Otchłani zmutował niektóre, tworząc nowe gatunki. Fragmenty kontynentów lewitują w czarnej Otchłani, ich krawędzie to przepaście (wizualizacja), do których mało kto ma odwagę podchodzić. Zaświaty nieustannie przemieszczają się w pustce, przez co odległości między fragmentami bardzo często się zmieniają - jednakże póki co nie oddaliły się od siebie, gdyż najwidoczniej trzyma je szczątkowa grawitacja pomiędzy kontynentami.

Zanikły pory roku, podobnie także jak sama pogoda - na niebie jest otwarta otchłań w której widać smugi kosmiczne, gwiazdy i odległe ciała niebieskie (wizualizacja). Cykl dobowy także zanikł, panuje wieczny półmrok - czasem jest jaśniej jeśli fragmenty Zaświatów zbliżą się do jakiegoś jasnego obiektu w Otchłani. Chmur praktycznie nie ma wcale, najczęściej można je przyuważyć przy górach, jednakże od czasu roztrzaskana przestał padać z nich deszcz. Brak naturalnych opadów to spory problem, przez który regiony zaczynają zamieniać się w pustkowia. Rzeki nadal istnieją, jednakże spływają w bezdenną otchłań. Stworzenia wody mogą jednak wytwarzać ją i możliwe, że w przyszłości będą jedynym jej źródłem.

Magia w Zaświatach także się zmieniła, stała się mniej stabilna, a niektóre z jej arkan utraciły swe źródła mocy i po prostu przestały działać. Sama magia elementarna coraz bardziej słabnie, ustępując miejsca arkanom mrocznym i wypaczonym, których większość boi się używać.

Skoro nie ma morza to jak można przemieszczać się między fragmentami Zaświatów? Jedyna droga jaka jest to powietrzna. Rasy, które mają zdolność lotu mogą przemieszczać się pomiędzy fragmentami, ale należy pamiętać, że odległości jakie je dzielą mogą przekraczać nawet 200 km - a w Otchłani nie ma miejsca na odpoczynek!